YERDEKİ GÜNLÜK

*30.11.2021

Sevgili günlük o gün seninle tanıştığım ve konuştuğum ilk günümdü ben Ecem su senin ismin de yeşil olsun. O gün diğer günlerden çok daha farklı bir gün çünkü o gün en iyi arkadaşımı bulmuştum ki o da sendin. O gün  her zamanki gibi kapüşonumu kapamış okula doğru yürüyordum. Yere bir adım attım ki diğer adımlarımdan farklı olarak ayağıma bir şey çarpmıştı yere eğilip baktığımda seni gördüm ve neden boş bir sokağa atılmış hor görülüp  hor kullanılmış bir defter olduğunu sorgulamıştım  kendi kendime. Kirlenmiş  ,tozlanmış biraz yırtılmıştın. Sahibin, pardon eski sahibin tarafından beğenilmemiştin sanki. Biliyor musun böyle insanlara ‘nedense’  demeyeceğim çünkü eşyaları en önemlisi de bir defteri böyle görüp hiçbir şey olmamışçasına boş bir sokağa atan bir insan nasıl iyi biri olarak görülebilir ki. Neyse seni alıp elimle biraz tozlarını silkeledikten sonra sen elimde okula kadar sana isim düşünmüştüm. Sen artık başkaydın artık bir sahibin, ismin vardı. Dertlerini dinleyeceğin bir dostun.

Okuldaydım, sınıf arkadaşlarım neden atılmış kirlenmiş bir defteri aldığımı , onca yeni defter varken benim neden gidip boş bir sokağa atılmış defteri aldığımı sorguladılar. Ben ise onlara bir defter atılsa da beyaz yaprakları kirlense de hiçbir zaman eski olamayacağını anlattım .Her neyse bu benim görüşüm benim düşüncem.

 Ha bu arada ben liseye giden , yeşil gözlü, annesi babası olmayan, tek başına geçinen yani geçinmeye çalışan, içindeki o kötü parçayı atamayan, her an mutsuz olsa da mutlu görünen bir genç kızdım. Ama artık gerçekten mutluyum içimdeki o kötü parçayı atabilmiş bir genç kızım. Her gün pes etmeden okuldan sonra çalışmaya gidiyordum eve gecenin geç saatlerinde gelip ders çalışmaya çalışıyordum evet çalışmaya çalışıyordum çünkü çok yorgun oluyordum. Şimdi ise üniversite sona giden gerçek ailesini bulan bir yetişkin sayılırım. Ailem ise tüm hayvan dostlar onlar artık benim ailem ama maalesef ki evime sadece iki kedi , bir köpek ve bir de papağan alabildim. Onlar bana yetiyor ama keşke bütün hepsini evime alabilseydim onları çok seviyorum .

O ilk günden bu güne sana bir harf yazmaya bile kıyamazken seni sokağa atan insanlardan tanımasam bile hala nefret ediyordum. Her neyse sana ilk önce eskiyi anlatmak istemiştim bundan sonrada belki birazcık bahsederim eskiden. Şimdi ise çok istediğim bir bölüm var ve o başarıya giden her gün ki yolumda seninle konuşacağım yarın görüşmek dileğiyle…

                                                                                                    *Seni bulduğum gün=*18.11.2014