İnsan bazen herkesten uzaklaşmak,yalnız kalmak istiyor.Bunu birine söylediği zaman da ya garip karşılanıyor ya da hemen ne oldu neyin var denmeye başlanılıyor.Bazen eski zamanlara dönmek istiyor insan mesela 80’ler 90’lar her şey o zaman daha mı kolaydı yoksa bu z kuşağı dedikleri kuşak mı zor.Sen kendini bu kuşağa ait hissetmiyorsan ya alışmak zorunda kalıyorsun zamanla onlar gibi olmaya başlıyorsun ya da zamanla yalnızlaşıyorsun.En kötüsü yalnızlık gibi geliyor bazı zamanlar yalnızlık hissi kaplıyor içini aslında o zamanlardan sağ çıkmanın tek yolu kendine sarılmak,kendine yalnız olmadığını hatırlatmak.İşte o zaman sağ çıkabilirsin.Bazen de kitaplara sarılmak iyi geliyor.Kitapların değerini maalesef ki çoğu insan bilmiyor.Halbuki kitaplar her derde deva değil midir Bence öyledir.Çünkü kitaplar insan öldürmez,kalp kırmaz,üzmez.İnsanlar gibi değildir.Her insan da bir olmaz elbette ama insanlar insanları öldürüyor,insanlar kırıyor insanların kalbini bu çok acı verici bir durum.Keşke bu kadar zalim olmasaydık.Hayat herkes için çok daha kolay olabilirdi.