Soğuk havalar geçti üzerimden 

Gece yarısı hastane odaları geçti 

En çok da bana koymuş çığlıkları annemin ,

Bak şu işe !

Buz kesti ellerimi, gurbetin yağmurları geçti

Boş tenli insanlar geldi geçti

Makamları nameleri geçti memleketin üstümden 

Ellerim kollarıma geçti 

Bir ihanet geçti üstümden 

Küçük çaplı bir hasret tattım 

Sol yanımda saklarım 

14 yaşım geçti üzerimden 

Kör insanlar geçti üstümden 

Hepsinin hala yüzüne gülerim 

Saflar geldi geçti 

Davalar geldi geçti 

Yollar geldi geçti 

Ama iyileşmedim 

Lahzalar asılı kafamda

Efkanlarım asılı Adem elmalarında

Ve aslım Ağlar durur bana koridorlar ardında

İçimde bir hain taşıyorum 

Ahmet Arif’in bahsettiği celladları dinlerken

Aklıma ilk kendim geliyorum 

Şimdi anlıyorum sahtelerimi 

Ettiğim kelamın göğsümdeki ağırlığını şimdi anlıyorum 

Ve yüzüne baktığım insanların neyle büyüdüğü çarpıyor yüzüme 

Sakladığım hevesin yaşı iniyor gözüme 

Divane bir güneş çıkartmışım göğüme

Bak şu işe! 

Asrın yükü göğüs kafesimin üstünde 

Yaşamayı becerememişim 

Aldığım nefesin borcu ola bu kapımdaki alacaklı 

Arkaya koyduğum bu Rumeli türküsü kırıyor tek odalı yanımın kap çanaklı 

Ve  ahmed Arif tercüme oluyor 

Toplanıp bağrına sımsıkı sarılmış iki heceden

Hani kurşun sıksan geçmez geceden

-Y.y