Şiir

Nedamet

Nedamet et ey kalbim, yanlış kişiyi sevdin
Hummalıydı ateşin, girdiğin sular derin
Müptela oldun ona, tüm ömrünü vakfettin
Bilseydin akıbeti, o yoldan döner miydin

Büyük bir infial bu, kabullenmek ne de zor
Durul artık ey kalbim, ne beni ne aşkı yor
Bilirim beyhude çabam, sana sözüm geçmiyor
Bir fasıla ver bari, küllensin artık bu kor

Zaman ilaç derler ya, bu dertler de bitecek
Aşka meyyal yüreğim yine filizlenecek
Yeter ki içinde müspet duygular himaye et
Acılar evrilecek mutluluğa en nihayet