Ne zaman görünmez olup, senin menzilinden çıksam
Sığınırım bu sahile, beklerim dinsin fırtınam
Bırakırım yükümü masmavi denize ve göklere
Dalgalar ve kuşlar elemimi alıp götürsünler diye

Ne zaman duyulmam diye sana seslenmeye korksam
Giderim çocuk bahçesine, izlerim masum yüzleri
Ses verirler sesime, kalmaz bende artık gam
Ne de güzel öğretir mutluluğu bir çocuk kalbi

Ne zaman dokunmak ister de bulamazsam yanimda
Koşarım ormanlara, seyrederim doğayı
Ağaçlar nefesim olur, sarıldığım yer toprak
Bulurum tabiatta aradığım şifayı