Her insanın kendi kalıbı vardır.  Bir kişi  kalıbından çıkamazsa o kişiyi iyi bir yaşam süremez. Bana göre kalıp rüyaları , hayalleri , yapabilme isteğini dışına iten . Kişileri  süpürge misali içine çeken bizi evcilleştiren ve bize tasma takan kalıptır. Kalıbından çıkan insanlar özgürleşir , kalıbından çıkamamış insanlara benzemez , aynı hatayı bile bile yapmaz. Her insan birbirine benzese hiç kimse bizi ayırt edemez. Kalıbımız bizim elimizden ,her insanın sahip olduğu, benliğimizi alır. 

     Her yazar kalıbından çıkamaz ama bazı yazarlar kendini bambaşka dünyaların kapısını  açmış ya da bizim dünyamızı en iyi şekilde yazılara dökebilen kişidir. O kapıların kilidini kırabilecek kişiler kalıplarından çıkmış kişilerdir. İşte bunlar bizim gözümüzden gerçek yazarlardır. Diğerleri ise aynı şeyi üstüste yazıp ya da başkalarının öykülerini kesip biçerek , bir kaç kelime ekleyerek kitaba aktaranlardır.