Denizi severim ben, bazen dalgalı bazen durgun, bazen sıcacık bazen buz...her halinle. Her daim alıp götürür beni uzaklara. Hep etkileyici ve hep mavi, huzur verici. Denize kıyısı olmayan şehirleri sevmem ben, öyle insanları da.. ki tıpkı şehirler gibi öyle soğuk havası kuru, soğuk, tatsız. Oysa sen öyle misin? Küçük bir kasabasın bana, sahiline sığındığım. Kokun yeter, denizin tuzlu meltemi gibi kokan. Okşayarak ürpertir ruhumu. Yakar içimi bazen kavurur da serin kollarında bulurum kendimi. Bir ada olmak istiyorum, dört bir yanım sen olsun. Nereye baksam, mavinde kaybolayım. Kendini temizler ya suyun, ruhumu arındırsa, sıyırsa tüm kötülüklerden. Yağmurunda ıslansam da ılık ılık. Ormanının kuytularına sığınsam sonra. Güneşinde ısınsam. Kollarında kalsa öylece, bahar geldiğinde açan morlar, pembeler, gibi. Rengarenk olsa Dünyam. Benim adam olsan. Adam gibi Adam.