YOL MU UZUN BEN Mİ TÜKENDİM?

Şimdi o kadar yorgunum ki, mutluyken nasıl hissedilirdi bilmiyorum. Nasıl olduğumu bilmiyorum. Böyle yaşıyorum ama hissedemiyorum. Bunu yaşamam normal mi? İnsanları izlerken midem bulanıyor artık. Hareketleri o kadar saçma ve anlamsız geliyor ki. Belki de ben anlamsızlaşmışımdır bilemiyorum, birileri bana böyle gitmez kendine gel toparlan diyor ama içimde gram istek yok. Gerçi istek olsa bile güç var mı bilmiyorum. Galiba kendi ellerimle sonumu getirdim. Bazen ‘BİLMİYORUM’ deriz cevabını bildiğimiz halde ama cevaplayacak gücümüz olmadığından. Ama ben kendi sorularımın cevaplarını gerçekten bilmiyorum. Elbet kazanacağız. Ama kaç kez kaybettikten sonra, bilmiyorum.

Bilmiyorum. Sonumuz ne?

Bilmiyorum.

Gidiyorum.

Nereye mi?

Uzağa mı?

Yakın mı?

Henüz bilmiyorum.