Teklif

Tomris şaşkınlık içerisinde idi çünkü Arafta kalanlar kolay kolay görünmezlerdi. Yaşadıkları yer bile bir rivayete dayanıyordu, kimse onları tam olarak tanımaz bilmezdi. Hükumetin tek karışamadığı kesim onlardı. Onlara terörist gözü ile bakılsa da bu zamana kadar insanlara zarar verdikleri görülmemişti.

"Biz Arafta kalanlarız, zararsız olduğumuzu biliyorsun. Sadece bizimle gelmen gerek, sana ihtiyaç var" diyen kıza şöyle bir baktım. Gerçekten amaçları kötü durmuyordu ve endişeli gibiydiler. 

"Tamam ama çok fazla vaktim yok istediğim vakit beni bırakırsanız geleceğim sizinle" diyerek ikisine de baktım sırayla

"Tamam merak etme istediğin zaman gitmekte özgürsün, ama benim de bir şartım var. Gözlerini kapatmamıza izin vereceksin" 

"Neden istiyorsunuz bunu, gideceğim yeri görmem lazım" 

"Sorun da o ya göremezsin bizim kaldığımız yer evimiz ve sen orayı göremezsin. Sen nasıl bize güvenmiyorsan biz de sana güvenemeyiz" 

Dediklerini bir müddet düşündüm ve gözümü kapatmazsam zaten götürmeyeceklerdi. Merak da etmiştim ve durabileceğimi sanmıyordum. 

"Tamam o zaman gidelim" dediğimde kız olan arabayı almaya gitti. Erkek olan ise cebinden bir bez çıkarıp bana yaklaştı, bağlamak için gözleri ile onay aldı ve bağladı.

Bir süre bana verilen komutlar ile bir araba yolculuğu yaptık, nereden baksan bir yarım saat yol gitmiştik. Sonunda durup indiğimizde kolumdan bir el tuttu ve beni yönlendirdi bir kaç konuşma ve bir kapı sesinden sonra yürüdük. Daha sonra seslerin çok olduğu bir yere gelmiştik ve gözlerimi çözdüler. 

Önce gözlerimi ovaladım, etrafı net görecek hale geldiğimde incelemeye başladım. Burası bir savaş üssüne benziyordu ama bir sürü teknolojik alet ile doluydu. 

Etrafımda Arafta kalanlar olduğunu bildiğim bir sürü insan vardı. Bir kısmı işine devam ederken bir kısmı bana bakıp aralarında konuşuyorlardı. Beni buraya getiren erkek konuştu.

"Evimize hoş geldin birazdan en yetkili kişi olan başkanımız gelecek ve seninle konuşacak. Korkmana gerek yok kimse sana zarar vermez" dediğinde ona alayla baktım 

"İsteseler de zarar veremezler zaten" dediğimde yakındakiler bu dediğimi duymuş ve bir süre sessizlikten sonra fısıldaşmaya devam etmişlerdi. 

İçeri fazlası ile yoğun olan benim yaşlarımda bir erkek ve daha yaşlı duran bir kadın girdi. Konuşarak gelmişlerdi ve ikisi de beni gördüklerinde sustular ve yanıma geldiler. Kadın söze girdi

"Ben Helena Arafta kalanların yönetici başkanıyım. Sen de Tomris olmalısın" diyerek elini uzattı. Temkinli bir şekilde elini sıktım. Her taraf fazla sessizdi ve herkes bizi dinliyordu. 

"İsmim Tomris evet beni nereden tanıyorsunuz bilmiyorum, beni buraya neden çağırdığınızı ve bu kadar önemli olan şeyin ne olduğunu merak ediyorum doğrusu." 

"Merak etmekte haklısın bir Arafta kalanın benimle ne işi olur diye düşünüyorsun biliyorum. Öncelikle seni çoğu kişi tanıyor bu biraz babandan kaynaklı ancak bizim dikkatimizi çeken kısım senin doktor oluşun." 

"Artık konuya gelirsek sevinirim Helena hanım." Dediğimde hafif güldü 

"Senden bir yardım isteyeceğim bir yaralımız var belli bir miktar imkanımız olsa da senin kadar gelişmiş bir doktorumuz yok malesef. Eğer yardım edersen bir diğer teklifimi daha sonra söyleceğim" dediğinde bir duraksadım ve düşündüm. 

Benim için hasta tedavi etmek bir şey değildi onu yapardım ama asıl mevzunun bu olmadığı belliydi. Ne isteyeceğini kestiremiyordum ama zaten her şekilde yardıma ihtiyacı olan kişilere yardım ederdim zaten.

"Neden ben, yani kabul etmeyebilirim bunu göze alarak mı çağırdınız beni." 

"Herkes senin adını başarılarını duymuş olabilir ama ben senin vicdanından haberdarım. Yardıma ihtiyacı olan herkese yardım ettiğini biliyorum. Beni geri çevirmeyeceğini bildiğim için seni çağırdım"

"Tamam o halde önce hastaya bakmam lazım daha sonra teklifinizi konuşuruz. Tıbbi malzemeler vardır umarım, malum ben apar topar geldiğim için getiremedim" dediğimde olduğunu söylemişti. 

Kadın ve yanındaki adam ilerlerken onları takip ediyordum. Bir koridorda yürüdüm ve bir kapının önünde durduk. Kadın kolundaki dövmeyi kapıya okuttuğunda kapı açıldı. 

Yıllarca dövmeyi sadece bir sembol olarak görmüştü herkes ama bu bir giriş kartı gibiydi. Gerçekten harika bir düşünce idi. 

İçeri girdiğimizde bir laboratuvar ile karşılaştık insanlar bizi görünce selam veriyordu. Belli bir yere geldiğimizde üzerimize steril kıyafetler giyerek bir odaya girdik.

Bir ameliyathane idi burası ve sedyeden bir hasta vardı, başında da doktora benzeyen ve sürekli hastayı kontrol eden biri vardı. 

"Hastanın bilgilerini istiyorum, rahatsızlığı nedir" 

"İş kazasında yaralandı, lazere maruz kaldı. Bacağında ve sağ göğüs kafesinde açık bir yara var. Ben elimden geldiğince hastayı hayatta tutmaya ve mikrop kalmasını engellemeye çalıştım. Ama elimden daha fazlası gelmiyor bilgim bu kadar." Dediğinde şok ile bakıyordum

"Lazer mi dedi yoksa ben mi yanlış anladım" 

"Hayır doğru anladın bunları sonra konuşuruz şimdi sen bu hastayı iyileştirebilirmisin?" 

"Önce kontrol etmem lazım yaraları, dışarı çıkın ve bana biraz müsade edin" dediğimde ikisi çıktı. 

"Öncelikle adını söyle bana ki yardımcı olabilelelim birbirimize" 

"Adim Simon." 

"Tamam benim adım da Tomris. Şimdi bana hastanın adı soyadı yaşı felan lazım ve varsa eski sağlık bilgileri" dediğimde onaylayıp çıktı odadan. Hastanın önce bacağına sonra göğüs kafesine baktım kötü durumdaydı. Bilinci açıktı sadece komplikasyon gerçekleşmesin diye uyutuluyordu. 

Bir süre daha inceledikten sonra odadan çıktım Helena hanım ve yardımcısı kapının dışında cam bölmede bekliyorlardı. Yanlarına giderken Simon belgeler ile gelmişti bir süre onları inceledim. Helena hanım söze girdi

"Ne diyorsun doktor Tomris, umut var mı düzelebilir mi" 

"Umut her zaman vardır. Sadece bu yüzeysel bir incelemeydi daha yakından görmem lazım hastahane cihazları lazım bana" 

"Elimden ancak bu kadarı gelir malesef her istediğimiz malzemeye ulaşamıyoruz" dediğinde düşündüm bu konuyu bir şekilde halledebilrdim bu sorun değildi.

"Tamam bu konu halledilir ben ilk önce teklifinizi duymak istiyorum" 

İlk önce duraksadı ve ne söyleyeceğini ölçüp biçti kafasında sonra söze girdi 

"Bizimle çalışmanı istiyorum"