SEYAHATLER ÇEKİYOR İÇİM

               Sait Faik’in bir sözü var ya hani, ‘Seyahatler çekiyor içim’ diye, öyle işte. Her şeyden uzaklaşma isteği geliyor bazen. Bu çok yorucu bir his, Herkesi silme isteği geçiyor aklımdan. Herkesten her şeyden bir nebze olsun uzaklaşmak… Her zaman unuttuğumuz bir şey var ama, gittiğimiz yere aklımız, kalbimiz, bütün yaşanmışlıklarımız da bizimle geliyor. Bazen de kıyamadıklarımız geliyor aklımıza. Kıyamadığımız insanlar için gitmek isteği sadece bir istek olarak kalıyor içimizde, ukde kalan birçok şey gibi… Kıyamadığın için kalıyor o his bir yerlerde, hiç açmıyorsun o konuyu. Bir süre sonra öyle şeyler yaşanıyor, öyle şeyler hissediyorsun ki, silmeye kıyamadığın insanlara veda ediyorsun. İçindeki o koca boşluğa bir yenisi ekleniyor. Uzaklaşır uzaklaşmaz geçer diyorsun, elbet geçer, bu da geçecek, neler neler geçmedi ki? Her şey bir gün geriye dönüp baktığında yüzünde ufak bir tebessüm ya da buruk bir gülümseme olacak. Elbet bir gün…