Savaş

Karşımdaki kadının yüzüne bakarken gülmeden edemedim şaka yapıyordu herhalde. 

"Şaka yapıyorsanız komik değil " dediğimde Helena baya sakin duruyordu 

" hayır hiç de şaka yapmıyorum aksine çok ciddiyim"  

" iyi de zaten bir doktorunuz var ben bu hasta için size yardım edeceğim. Benimle başka ne işiniz olur ki" 

" evet bir doktorumuz var Simon bizim için elinden geleni yapıyor ancak biz seninle doktor olduğun için değil başka işler için görüşmek istiyoruz" 

" tamam şimdi ilk olarak şu hasta için ne yapabileceğime bir bakayım. Sonra sakin bir yerde konuşalım bunu" dediğimde Helena başı ile onaylayıp beni takip et dedi geldiğimiz noktaya geri döndüğümüzde bir kenarda camdan oda şekline olan boş bir yere geçtik. Dışarıdaki insanlar hala bizi izliyordu ve bu fazlası ile rahatsız ediciydi. Helena insanlara bakışımı fark etmiş olacak ki güldü

" merak etme bu cam odalar ses geçirmez yani seni duymazlar. Zaten yakın zamanda alışırlar sana" 

"Güzel o zaman konuya gelelim, hastanın durumunu inceledim Simon gerçekten yapabileceklerini yapmış ama yeterli değil ilk iş buraya tıbbi malzemeler gelmeli. Ana merkezdeki hastahane de her malzemenin yedeği ve hatta bir eski modeli bulunuyor."  Duraksadım bir süre aklındakileri tartıp biçtim o sırada Helena söze girdi 

"Peki o malzemelere biz nasıl ulaşacağız aklında bir plan var gibi" 

" evet var bir planım ve bu planı hemen yarın uygulamamız gerekiyor çünkü hastanın bekleyecek zamanı kalmamış."  

Aklımdaki planı iyice anlattım Helena ve yardımcısı söylediklerimi dikkatle dinlediler