SABIR EN BÜYÜK ERDEMDİR

Canan elindeki anahtarla ve usb belleklerle  banyodan çıktı ve tabiki ardında iz bırakmayacaktı..Yatak odasına girdiğinde elindekileri saklaması  gerektiğini çok iyi  biliyordu Koray anlamamalıydı güneşin doğmasına 2 saat kalmıştı Koray geri dönerse başı belaya girerdi o yüzden hemen karar vermeliydi aklına  iyi bir fikir geldi ..

GÜNÜMÜZ

Ahsen karşısındaki görüntülerin gerçek olmaması sadece kabus olsun diye ALLAHA yalvarırdı ama gerçekti..

hamile kadınlar küçücük bebekler ve küçücük kızlar erkek çoçuklar ve genç kızlar bu insanlar buraya sadece bir amaç için getirilmişti insan ticareti ...(nefret etti  Ahsen bu insanları acımadan buraya zorla getirenlerden) , birşeyler  yapmalıydı ama ne yapacaktı kendisinide buraya zorla getirmişlerdi tek hatırladığı kendisini bayıltmışlar gözünü küçük bir odada açmıştı sonra anlamıştı ki buraya zorla getirilmiş kaçırılmıştı  ,soğukkanlılığını korumalıydı en azından iletişim sağlayacağı bir telefon bulursa yardım isteyebilirdi ama bunu nasıl yapacaktıki  önce bu insanlarla konuşmayı deneyecekti  biraz daha ileri gitti  küçük çoçuklar korkuyor sessiz gözyaşı döküyorlardı dokunsan çığlık atacaklardı  Ahsenin gözleride dolmuştu ilk kez böyle bir görüntüyle karşılaşıyordu çaresizlik ,korku vardı bakışlarda bu masumların yeri ailelerin yanıydı kimbilir buraya nasıl getirilmişlerdi

-merhaba ben Ahsen buraya nasıl geldiniz ?

ordakiler Ahsene şaşkınlık içinde bakıyorlardı içlerinden biri 

-sendemi Türksün ?

-evet bende Türküm  peki senin adın ne ?

-Şule 

-içinizde başka Türkçe bilen yada Türk olan var mı? lütfen korkmayın bende buraya zorla getirildim

-bizde Türküz 

-sizin isminiz ne ?

-ben Zehra bu oğlum Turgut  

-ben Aylin 

-ben Esra bu çoçuklarda Türk ama onlarla akraba değilim nerden geldiler bilmiyoruz sadece isimleri var Enes,Cihan ve Merve 

-diğerleri de yabancı uyruklu 

-peki ne zamandan beri buradasınız ?

-belki 10 gün belki daha fazla

-sizleri nereye götürüyorlar ? sizlere zarar verdiler mi ?

-bilmiyoruz nereye gidiyoruz bilgim yok ama hiçde iyi bir yere gitmediğimizi çok iyi biliyoruz asıl korkumuz bu küçük sabilere 

-anlıyorum yemek ve su veriyorlar mı ?

-günde 2 öğün yemek ve su veriyorlar ama 

-evet aması ne ?

-yediğimiz yemekler ve içtiğimiz su ne kadar temiz bilmiyoruz bakışları bizi korkutuyor 

Ahsen içinden en azından bu insanlara verdikleri yemek ve suyun temiz olsun istiyordu tam tersi düşüncesi bile korkutuyordu 

-sen peki neden burdasın ?

-bende bilmiyorum beni önce yangından çıkarttılar onlarında kim olduklarını bilmiyorum 3 gün bilmediğim bir yerde kaldım sonra beni ordan alıp başka bir yere götürmek için araçla giderken tek hatırladığım kurşun sesleri ve arabadan zorla çıkartılmam başka bir araca bindirilmem oldu ve buraya getirildim ama neden buradayım  sizleri de ve beni buraya kimler getirdi  hiç bilmiyorum  bakın sizlere yardım etmek istiyorum buradan çıkmanın yolunu bulacağım ama bu günler sürebilir içinizde yabancı dil bilen var mı? 

-evet ben biliyorum  

-bende biliyorum 

-tamam o zaman sizden istediğim bebekleri ve  çoçukları dikkat etmeniz kendinizide ve onlarıda korumanız  gerekecek ben bir plan yapacağım muhakkak bir çözüm bulacağız tabi biraz daha sabredeceğiz unutmayalım ki sabır en büyük erdemdir sabretmesi çok zorda olsada....