Kaçamak Evlilik

Can ve Burçin sahilde buluşmuşlardır

Can-Burçin ben senden çok hoşlandım benimle evlenir misin

Burçin gülümser

Burçin-Can bu erken değil mi

Can-Hayır geç bile

Burçin-O zaman evet

Gülümser deli gibi halı yıkar sonra yorulur koltukta oturur Seda çocuk gibi oyuncak bebekle oynar sonra Gülümser temizliğe gene devam eder

Ertesi gün olur Can ve Burçin gene buluşurlar beraber simit yer

Can-Kaşarlı simit'e bayılırım

Burçin-Ben de 

Araya fon müziği girer muhabbete devam ederler

Burçin-Ben gideyim artık

Can-Ya

Burçin-Ama işe geç kalırım

Can-Tamam sonra görüşürüz

Burçin iş yerine gelir

Burçin-Günaydın

Işıl-Günaydın nasıl geçti Canla kahvaltı

Burçin-Fena değil 

Işıl-Başka

Burçin-Laf aramızda Can bana evlenme teklifi etti

Işıl-Ciddi misin

Burçin-Evet

Işıl-Kabul ettin mi

Burçin-Evet

Seda camda Timuçin'i görür

Seda-Abla ben bakkala gidiyorum

Seda Timuçin'in yanına gider

Seda-Merhaba Timuçin

Timuçin-Merhaba Seda

Seda-Sıhhatler olsun tıraş olmuşun

Timuçin-Teşekkür ederim

Seda-Papatyada ne güzelmiş

Timuçin-Evet sen seviyosun

Seda-Sana teşekkür ederim Timuçin abimle ilgileniyorsun

Timuçin-Can benim için değerlidir

Seda-Ben de çalışacağımda ablam yanaşmıyor

Burçin iş yerinin kafeteryasında oturur sonra yanına Toygar gelir ve

Toygar-Ne haber tamam artık benden hoşlanmıyorsun ama senin dedenle tanışmak istiyorum

Burçin Toygara kola fırlatır ve gider

Gülümser duvarları temizlemektedir

Seda odasında Timuçin'le çocukken çekilmiş fotoğrafa bakar

Can ve Timuçin şirkette konuşurlar

Timuçin-Helal kardeşim demek kıza evlenme teklifi ettin ha

Can-Evet öyle oldu

Timuçin-O ne yaptı

Can-Kabul etti tabi

Timuçin-Yüzük aldın mı

Can-Daha değil

Timuçin-Tek eksiğimiz o

Akşam olur Burçin sofrayı kurar sonra dedesi Sadık gelir

Emre-İyi misin dede

Sadık-Çocuklar sizinle bir konuşalım bak Burçin buradan gidelim dedim sende tamam dede sen nasıl istersen öyle olsun demiştin

Burçin-Evet dede

Emre-Sadede gel dede

Sadık-Buradan gidiyoruz çocuklar evi de buldum

Emre-Vay be dedeme bak

Burçin-Nerede dede

Sadık-Bursa'ya taşınıyoruz

Çocuklar şaşırır ne derler

Sadık-Evet çocuklar doğru duydunuz bu İstanbul sevmiyor bizi orada okulun hazır Emre müdür benim eski hastam sende orada bir ajansa girersin

Emre-Dede ne diyorsun sen ya

Sadık-Sesini yükseltme

Emre-Ben gelmeyeceğim kusura bakmayın

Gülümser ve ailesi de sofraya otururlar

Seda-Abi şirkete bende gelebilir miyim

Can-Neden

Seda-Merak ettim

Gülümser-Seda sen iyi misin kardeşim

Seda-İyiyim abla

Gülümser-Hiç bir yere gidemezsin

Can-Abla sen karışma

Gülümser-Kız salağın teki orada yanlış bir şey yapar

Gonca-Ben Seda ablamı destekliyorum

Sinan-Sıkılırsın kızım orada

Can-Şirket senin kardeşim ne zaman istersen gelebilirsin

Seda-Ciddi misin abi

Gülümser-Seda hanım şirketlere gitsin Gülümser evde temizlik yapsın bu adalet mi bacaklarını kırarım Seda bir yere gitmiyorsun

Can-Sen karışma abla

Gülümser geçmişe gider 

Canan-Artık okul mokul yok sana Gülümser liseyi bitirdin yeter

Gülümser-Anne neden böyle yapıyorsun bak ne güzel Öğretmenliği kazanmışım

Canan-Ya gideceksin elin çocuklarının sorunlarıyla ilgileneceksin

Gülümser-Ben çocukları çok seviyorum anne

Canan-Senin niyetin başka kızım o Celal serserisi yüzünden 

Gülümser-Alakası yok

Canan-Alakası yokmuş hakkında şikayet var sürekli Celal denen çocukla berabermişsin

Gülümser-Hayır anne

Canan-Bana yalan söyleme Gülümser

Sonra eve Sinan gelir

Sinan-Ne oluyor ya kavganız dışarı kadar geliyor

Canan-Gülümser üniversite kazanmış ama gitmeyecekmiş

Sinan-Gitmeyecekmiş derken

Gülümser-Hayır baba yok öyle bir şey

Canan-Sen bana yalancımı diyorsun

Gülümser-Evet baba annem yalan söylüyor

Canan-Ne yaptığını söyleyeyim mi babana

Sinan-Burada ne oluyor biri söyleyebilir mi

Canan-Sinan bu kız var ya bu kız

Gülümser-Eğitimime devam etmeyeceğim

Sinan-Kızım senin bir dediğin bir dediğini tutmuyor

Canan-Şizofren bu kız şizofren

Günümüze döner Gülümser ağlar

Burçin-Neden dede neden nereden çıktı bu şimdi

Sadık-Memlekete gidiyoruz daha ne istiyorsun

Burçin-Dede Emre burada okula gidiyor benim iş yerimde burada 

Sadık-Sen çok şımardın kızım

Burçin-Dede ben işimden memnunum orada beni seviyorlar

Sadık-Hata bende kızım yüz verdik astarını istiyorsun

Burçin-Evet dede hatalısın benim üstüme çok düşüyorsun

Sadık-Sana çok güvendim kızım ama sen o güveni kötüye kullandın ben senin niyetini anladım sen o Can yüzünden gitmek istemiyorsun o Bursa'ya eşek gibi geleceksin

Can Burçin'e bahçeye gel diye mesaj atar

Sonra köşkün bahçesinde konuşurlar

Burçin-Çabuk konuşalım Can dedem merak etmesin

Can-Merak etme

Burçin-Teklifini kabul ediyorum Can seninle evleneceğim

Can sevincinden ne yapacağını şaşırır

Burçin-İyi ki seni tanımışım Can iyi ki sana çarpmışım teklifim evet ama sana kötü haberim var

Can-Ne

Burçin-Bursa ya taşınacakmışız öyle istedi

Can-Neden

Burçin-Toygar yüzünden ama ben gitmeyeceğim

Can-Ah Burçin ah

Burçin-Ben gideyim artık

der ve gider

Can gene sokaklarda içer

Ertesi gün olur Burçin işe gitmek için evden çıkar

Sadık-Burçin bugün işten ayrılacağını söyle memlekete taşınıyoruz de

Burçin iş yerine gelir

Işıl-Yok artık  ben Sadık amcayla konuşurum

Burçin-Dedem kimseyi dinlemez

Işıl-Beni dinler

Burçin-Işıl ben biraz yalnız kalacağım

der ve oradan gider

Seda abisinin iş yerine gidecektir ve ayna karşısında makyaj yapar süslenir yanına Gülümser gelir ve

Gülümser-OOO Seda hanım nereye böyle

Seda-Abim çağırdı

Gülümser-Otur oturduğun yerde

Seda-Abim aşağıda bekliyor

Gülümser-Abin bekler bekler gider

Seda-Gideceğim

Gülümser-Senin dedikodunu yapmazlarsa bana da Gülümser demesinler

Seda ve Can arabayla şirkete doğru giderler

Sonra Seda ve Can şirkete gelirler

Sadık eskileri karıştırır ve kızının mektubunu bulur

Binnurun Sesi-Baba bir kız torunun oldu adını Burçin koydum seni bekledim ama gelmedin olsun ama yaptıklarımdan pişman değilim ben Fatihi çok sevdim kızımı çok iyi yetiştireceğim ona disipliğin uygulmayacağım

Sadığın gözleri dolar

Burçin kapıya gelir

Burçin-Dede

Sadık gözlerini siler

Sadık-Burçin niye çalmıyorsun kapıyı ben sana odama izinsiz girmeyeceksin demedim mi 

Burçin-Sen ağlıyordun dede

Sadık-Hayır ağlamıyordum çık dışarı

Burçin evden dışarı çıkar

Can Burçin'in elini bir tutar

Burçin-Ne yapıyorsun Can

Can-Seninle bir yere gideceğiz

Burçin-Nereye

Can-Soru sorma

Burçin ve Can el ele koşarak giderler

Gülümser deli gibi domatesleri yıkar

Can ve Burçin nikah dairesine gelirler

Gülümser ve Gonca sofrayı kurar

Nikah Memuru-Burçin Özkaya Can Demiroğlunu eş olarak kabul ediyor musunuz

Burçin-Evet

Nikah Memuru-Can Demiroğlu Burçin Özkayayı eş olarak kabul ediyor musunuz

Can-Evet

Nikah Memuru-Siz şahit misiniz 

Timuçin-Evet

Işıl-Evet

İmzalar atılır

Nikah Memuru-Bende sizi karı koca ilan ediyorum

Can Burçin'in alnından öper

Sonra Can ve Burçin el ele mahalleye gelirler ve bahçeye girerler Gülümser'e 

Can-Biz evlendik abla

der Gülümser orada bayılır