k

Birşömine başında

Yumuşacık bir battaniye dizlerde

Bir şömine sesi 

Bir de aklın sesi

Bu ikiisnden başka ses yok

Bu  tablonun adı yalnızlık değil

Çizilmesi gereken bir kitap bir de kahve belki

Başka eksik var yaz çiz

Kendine bir an  yarat

Kimsenin olmadığı bir zaman

Hapsolduğun o yer

Bırakır seni

Sende bırak kendini

Düşünmeye girenmeden

Yüzeysel geç düşüncelerin üzerinden

O şöm,nenin içinde yak

Alevleri kül olana kadar

Gidenler gittikten sonra 

Yeniden hapsol o yere

O hapisane senin evin belki de