Gülümser Celalle Karşılaşıyor
Gülümser Celalle olan fotoğraflara bakmaktadır Seda Canın şirketini gezer Burçin ve Can bir restoranda yemek yer sonra Canın telefonu çalar
Can-Efendim Gonca ne tamam geliyorum
Burçin-Ne oldu
Can-Seda yok
Burçin-Bende seninle geleyim uzağa gitmemiştir
Araya fon müziği girer Gülümser Celalle olan fotoğrafına bakar Canla Burçin her yerde Sedayı arar Emre odasında ders çalışır
Canla Burçin şirkete gelirler Sedada abisini görünce oradan kaçar
Can-Seda hadi abiciğim biraz konuşalım
Seda-Abi rahat bırak artık beni
Can-Korktuk Seda Gonca bile üzüldü
Seda-Beni rahat bırakın
der oradan ayrılır
Can-Hadi kardeşim evimize gidelim
Seda-Gelmeyeceğim sen gitmek istiyorsan git
Can-Hadi bizi düşünmüyorsun bari Goncayı düşün
Burçin-Seda hadi
Gülümser Celali unutmak için evde temizlik yapar birden çocukluğunu hatırlar Canan Gülümser'i Celalle el ele görür sonra kolundan tutar eve getirir evde kemerle döver
Burçin-Tamam Seda seni anlıyorum çalışmak istiyorsun dedem bana çalışmamı zor izin verdi ailen tarafından seviliyorsun Seda
Seda-Git buradan
Burçin-Seda biliyor musun babam küçükken bizi çok döverdi sevgisini hiç göstermedi ama babanda abinde ablanda kardeşinde seni çok seviyor
Seda kalkar
Seda-Abi evimize gidelim
Gülümser evde temizlik yaparken Seda ve Can gelir
Can-Abla bırak artık şu temizliği
Gülümser-Seda nerelerdesin sen evde iş var
Seda-İş her gün var abla
Sonra Gonca gelir
Gonca-Abla nerelerdesin sen
Can-Tamam Gonca sapa sağlam geldik işte
Seda-Ben banyoya gidiyorum
Burçin'de eve gelir
Emre-Dede sen misin
Burçin-Benim Emre
Emre-Bende dedemlesin zannediyorum
Burçin-Yok babamı ziyarete gittim
Emre-İyi misin abla
Burçin-Keşke yaşasaydı da bizi gene dövseydi
Emre-Hadi gel dedemin sevdiği yemekleri yapalım
Can salonda otururken Gülümser yanına gelir ve
Gülümser-Can bana doğruyu söyle Sedayla nereye gittiniz
Can-Abla çok yorgunum sonra konuşalım mı
Gülümser-Ben anladım o kadınla buluştunuz dimi
Can-Evet abla evet Burçin'le buluştuk
Gülümser-Sevdiler mi birbirlerini
Can-Çok sevdiler
Gülümser-Yakında benim cenazemi kaldırırsınız o kadınla bu evde yaşarsınız
Can-Abla resmen saçmalıyorsun
Gülümser-O kadın geldi beni unuttun
Can-Abla iyi değilsin git tedavi ol
Gülümser Sedanın odasına girer
Gülümser-Nasıl yenge görümce anlaşabildiniz mi kilitli odayı da söyledin mi
Seda-Bilmiyor
Gülümser-Can kesin söylemiştir
Seda-Abimin iş yerine gittim abla bende herkes gibi çalışmak istiyorum abla
Gülümser odadan çıkar Sedada arkasından çıkar
Gülümser-Peşimden gelme sen hep bildiğini okuyorsun
Seda-Hayalimi gerçekleştiriyorum abla
Gülümser-Ben iyi ki annemin kızı olmuşum
der ve çıkar sonra yanına Gonca gelir
Gonca-Ne oldu abla ablam neden kızdı
Seda-Ben abimin iş yerine gittim
Gonca-Neden gittin ki oraya
Seda-Bende çalışmak istiyorum Gonca
Gonca-Senden iyi iş kadını olur abla
Seda-Abimde ablamda senin gibi düşünmüyor
Gonca-Neden
Seda-Ablam nankörlük yaptığımı düşünüyor abimde kıyamıyor
Burçin ve Emre sofrayı kurmuş dedelerini beklemektedirler
Sonra Sadık eve gelir
Sadık-Merhaba çocuklar
Emre-Hoş geldin dede
Sadık-Hoş bulduk
Emre-Gel dede kaynanan seviyor senin sevdiğin yemekleri yaptık
Ertesi gün olur Burçin ve Can oturup konuşurlar
Burçin-Sedayı nasıl vaz geçireceğiz Can
Can-Bilmiyorum Burçin kırmadan nasıl vazgeçireceğiz bilmiyorum çok değişti bu kız
Gülümser gene çocukluğunu hatırlar dışarda kedilere yemek veriyordur sonra Celal gelir beraber kedileri severler
Günümüzde Gülümser eline bir şeyler alır ve dışardaki kedilere verir sonra yanına Celal gelir
Celal-Kolay gelsin
Gülümser öyle bakar.
