Bi dost, bi arkadaş gibi konuşamaz mıyız? Rahatsız ediyorsam bilmek isterim.Söyler misin? Diye mesaj attım sana. Diyememenin dayanılmazlığı vurdu parmaklarıma. Yazdım soramadığımı. Bi korcan kapladı içimi.Korkuyla karışık bir heyecan. Acaba rahatsız edersem ne yaparım korkusuyla, cevap yazmak yerine ya ararsa. Ya! Ararsan. Ne yaparımın heyecanı....Deli gibi çarpıştı kalbimin kanatlarında.Birden bire. Defalarca. Durmadı hala.Bi korcan kapladı içimi. Nefesim durdu.
Durdukça attı kalbim. Ne tuhaf bi his.
Korcan.
3 saat oldu yazalı. Hala nefesim kursağımda.Korcan alevler çarpıyor içimin yüzüne. Utancımdan utanamıyorum kızaracağım diye
Soran olursa diyemem ki cevap bekliyorum.Yazmayacaksın biliyorum. Hiç'in bile değilim çünkü. Hiç hiç'ini itiraf ettin mi kendine? Döktün mü? Kırdın mı? Kırıldığım yerden...
Kırıldın mı bana? Hiç mahir değilsin kızmaktada.
Kızmak için bile beni.....hh. Hiç ettin....
3 gün oldu yazalı. Korcan duruyor içimde, tutulu nefesim. Ararsan..... düşünürken bile yutuyorum nefesimi. Konuşamamki. Tutulurum. Tıpkı eski günlerdeki gibi. Biz seninle çay içerken bile susuşuyorduk hep. Derdim ya hani bu susuşmalarımızı özleriz.Özlüyorum işte. Bi buluşup sussak ya! seninle.
3 hafta oldu yazalı. Mesajımın yüzüne bile bakmamışsın. Belkide ismimi görünce okumadan sildin. Muhtemeldir. Ancak öyle iyi biliyorsunki ne yazdığımı...! Adımı okuman bile , içimdeki korcanı hissetmene yetmiştir. Belki senide yakmıştır, belki söndürmüşsündür.
İçindeki beni. Olsun. Sen yokken ben bir şiir yaşadım.Haberin olmadan, kalbine umutlarımı ektim. Hayallerimi, gençliğimi, arzularımı, vuslatımı.
Elbet bir gün tutacak biri. Yeşerecek tohumlarım. Başkaldıracak toprağın altından. Bak "başkaldıracak" diyorum...! Umutlarım mesela. Kesilmediğine göre hala, duruyor bıraktığım yerde. Çürümemiş. Çürütmemişsin onları. Henüz yeşermeselerde, saklıyorsun hala son bir hatıra gibi. Bilmesende. Bilme sende olduklarını.
Bırak zamanı gelince ıslatsın onları ela sözlerin. Başkaldırdıklarında göreceksin sende neler bıraktığımı..!
