Annem e
Geldim,yürüdüm ,yürüyorum .Bitime az kalmasına rağmen telaşla heyecanla arzularımla yürüyor koşuyorum.Herkes gibi,bazen bıkarak bazen hevesle bazen can havliyle adımlarımı hızlandırarak koşar adım yürüyorum.Geldiğim yollara dönüp bakınca aklımda kalan görüntüler evler ve sokaklar.
Güneşin alev gibi parladığı sarı sıcak o geniş sokaklar ve sanki hiç güneş doğmamışçasına gri ıslak sokak ve o küçük dertli ev.İkisi arasında küçük görüntüler gelsede bu iki resim hafızamın en derin mevzusu .
Sarı sıcak sokaktaki mavi kapılı minik ev huzur güzellik ve berraklık içindeydi taa ki gece olup annemim işçi servisini beklemeye çıktığımız dakikalara kadar.
Annem .Annem yazıp kelimenin devamını getiremediğim ,içimi ısıtan ismini hala telafuz edemdiğim annem .80li yıllarda bir işçi servisinde eve dönüyor ve ben anneannemle onu duraktan almaya gidiyorum.Gece köpekler oluyor sokaklarda annem korkar .Biz gidiyoruz bir küçük kız ve anneannesi .Baba içerde uyuyor ya da daha gelmemiştir.Bilmiyorum ki hiçbir şey. Onun hayatı hakkında o yıllarda pek fikrim yok .Bizimle yaşamak zorunda mı biz onunla yaşamak zorundamıyız bilmiyorum.Annemi beklediğimzi elektrik direğinin üstünde tabela var ve o tabelaya her hafta belkide on beş ya da ay da bir değişen sinema afişleri asılıyor.Çok güzel kadınların resimleri var .Hiç biri annem kadar güzel değil .Annemin elleri dünyanın en güzel elleri .Yumuşak sıcacık .Gözleri ışıl ışıl. çok genç annem tazecik cennetten bana gönderilmiş meleğim .Köpek havlamaları uzaktan gelşypr ürkütücü ama çok heyecan verici .Anneannem elimden tutmuş fabrikadan gelen kızı için dua ediyor beklerken.Niye uyumuyorsun diyor bana .Uyumam annem gelecek .Onu görmeden nasıl uyurum ben aşığım o kadına .Sıcacık karnına başımı koymadan uyumam .Servis geldi Has yazıyor üzerin de Paktaş fabrikası Has …302 model diyorlardı o zamanlarda bilmem model falan .Annemi getiren muhteşem otobüs benim için.İçerisi karanlık annemi seçmeye çalışıyorum .Gördüm işte .Siyah küt saçlı dünyanın en güzel kadını otobüsün koridorun da yürüyor .Bir sıra daha geçti ,bir sıra daha veee merdivenlerden iniyor .Neşeli herkese iyi geceler diliyor. El sallıyan kadınlar gülüşen birileri var .Yine içim sızladı kıskandım .Annem onları benden çok sevecek ya da seviyorsa diye yüreğim sızlıyor.6 yaşındayım anneme aşığım .Otobüsdeki herkesten nefret ediyorum.Annem ne diye gülüyor onlarla ne diye seviyor onlarla olmayı ben dururken.Bana doğru geliyor ve o an .Sarıldım anneme .Annem! dünyanın en sıcak teni olan annem! sev hep beni böyle .Anneannemin içi rahat babam uykusunda zannediyorum.Yolda başının ağrıdığını söylüyor elimi tutmuş .Keşke bizi yapıştırsalar .Kuzum neden uyumadın diyor .Ben elini biraz daha sıkarak cevap veriyorum .Annem anladı beni elimi kaldırıp öptü.Başı ağrıyor annemin .Canım annem ağrımasın başın .Senin başın ağrıdığında benim dünyam yıkılyor.Uyuyor çünkü sürekli ve hap içiyor o zaman hiç kalkmıyor .Kulağından kan geliyor bazen .O uyurken üşümesin diye gazete örtmüştüm birkeresinde çok gülmüştü.Ama sokakta yatanlar gazete örtüyordu ve gece sokaklar soğuk olmuyor muydu.Demek ki gazeteler yorganlardan daha sıcak tutuyordu.Annem hiç kızmazdı bana herşeyimi hoş görürdü.Annem beni bu dünya da nedensiz seven tek insan oldu .Yaklaşık kırk sene geçti o günden bu güne ve ben annemi keşke yine gazetelere sarıp ısıtsam .Elini tutup o sokakta yürüsek .Geceyi çok severim hele uzaklardan gelen köpek havlaması ve ulumasını .O ses ve gece heycanlandırır ilk önce sonra bir hüzün kaplar içimi .Pencereden dışarı bakarım bazen .Genç güzel bir kadın işçi servisinden iner küçük kızı öpüp elini tutar yanlarında bir kadınla birlikte o geniş sokağa girerler .İşçi servisine bakarım pencereden .İçerisi karanlıklaşır yorgun ama genç yüzler evlerinin hayaliyle cama yaslar yüzlerini ve giderler.Kapıdan içeri giren üç kadın biri çocuk başını penceredeki yetişkin üzgün kadına bakar sus yapar eliyle ben annemleyim sen kaybettin bizi rahatsız etme der.
