00.00

Düşündüğünüz biri değilim.  Ne iyiyim ne de iyi biriyim. Ağzınızdan çıkan her kelime saplanıyor kalbime bir kez daha. Dudaklarımı dikiyorlar sanki susmam için. Kızıyorlar bana, neden böylesin diye. Bağırıyorlar bazen. Kırılıyormuşum. Bunlardan sonra da duygusuz oldum. Şimdi başlıyoruz. Herkes canımı yakardı, artık kendim yaksam bile yanmıyor canım. Bu defa ciddi ciddi vazgeçtim her şeyden. Ruhumu bir tabuta kapattım. Kendimle olan bu savaşı durdurdum. Savaşmıyorum. Çabalamıyorum, kazanmak için bile! Neyse deyip geçiyorum. Bedenimi buz kesti bir gece yarısı tekrardan. Elimde sigara, dudaklarımda dumanı. Kendimi öldürüyormuşum. Öyle diyorlar.  Siz kalbimdeki mezarlığa kendimi de gömmediğimi nereden biliyorsunuz?  Siz ne bilir ne anlarsınız ki, ben kendime hiç acımadım.

Neyse…

İyi uykular.

Tabi uyursanız.

Tavanla bakışmanız dileğiyle…