teknede
Karadan ayrıldığımızda saat akşamüstü beş sularıydı. Eylül güneşi artık daha erken batışa geçiyor, ışığı yaz gibi insanı bunaltmıyordu. Kıyıların gittikçe uzaklaşan panoramasını seyretmeyi sevsem de, bu sefer arkama bakmamıştım. Geçip buruna oturdum ve kendimi esintiye bıraktım. İnsan şehrini sevse bile, daha kü&cc...