Buşka

Karadan ayrıldığımızda saat akşamüstü beş sularıydı. Eylül güneşi artık daha erken batışa geçiyor, ışığı yaz gibi insanı bunaltmıyordu. Kıyıların gittikçe uzaklaşan panoramasını seyretmeyi sevsem de, bu sefer arkama bakmamıştım. Geçip buruna oturdum ve kendimi esintiye bıraktım. İnsan şehrini sevse bile, daha kü&cc...

AH SÜREYYA İzmarit tutuştu tutuşacak. Yine yaktığın sigarayı tablada öylece unutmuşsun. Sabah erken, güneş ılık, pencerenden içeri doğmuş. Üzerinde bir don, bir atlet, yalın ayak evi arşınlıyorsun. Mutfağa dönünce akşamdan kalma kahven ve sönmüş sigaran karşıladı seni. Saat 7yi biraz geçmiş. Sokak sessiz, g&u...